"nu zit je weer lekker een jaar met me opgescheept"zei lesley met een grijns en piepte toen Avril in zijn zij porde. Hij was ook blij en liet dat ook merken "jij bent niet dik, ik ben hier diegene die 50 kilo weegt". Hij grijnsde "50 kilo vet"
"Phaha vet zal best wel"zei ze tegen hem. "Wel en jij dan met mij,dat is nog erger"zei hij tegen hem. Ze keek hem even aan en grinnikte toen hij haar porde. Ze gaf hem een kleine kus op zijn wang die aleen nog maar vriendschap uitstraalde.
"dikke peuh voor mij "zei lesley met een plaagstemmetje en hij had Avril nog steeds in een omhelzing vast. Hij gaf haar een vriendschappelijke zoen op haar wang "ja ik voelde me schuldig toen je me dat gaf". Hij grijnsde even en keek haar aan.
Ze keek hem aan en grijnsde nog eventjes. "Wel zullen we ergens gaan zitten of wat,want mijn benen staan op instorten"zei ze en glimlachte. Ze ontsnapte aan zijn knuffel en trok hem aan zijn hand mee naar een bankje,waar ze dan ging opzitten.
"ocharme toch"zei Lesley en hij zette zich naast Avril neer. Hij keek haar aan en grijnsde even breed. Hij gaf haar een por en moest even lachen "sorry ik kan het niet laten". Hij had weer die speelse blik in zijn ogen, dat had hij meestal wel.
Ze grinnikte toen ze een por kreeg. Speels porde ze hem weer terug in zijn zij. Toen schoot ze meteen naar de andere kant van de bank en stak haar tong uit. Ze legde haar armen overelkaar en wacht af.
Lesley stond recht en hij pakte Avril zonder problemen op. "hehe wat nu?". Hij begon haar weer te porren en hij grijnsde. Hij stak zijn tong terug uit "ik heb je"zei hij een beetje droogjes en hij zette haar weer terug.
"Nu niet meer "zei ze met een grote grijns op haar gezicht. Ze keek hem aan en legde haar hoofd tegen zijn schouder. "Zie ons hier nu zitten net 1ste klassers"zei ze met een plagerige stem. MAar het was wel waar wat ze zei.
"net een stel verliefden, wat we niet zijn"zei Lesley met een grijns die zijn gezicht smaalde. Hij grijnsde en porde haar weer eens "het is zo grappig, iemand porren". Hij keek Avril aan en glimlachtte eventjes.
"Niet porren,of ik stuur mijn papa op je af"zei ze met een fake pruillip. Ze begon hem nu te kittelen en ze lacht zelf om wat ze deed. "Phaha,ik win toch van jou"zei ze met een grimas op haar gezicht.
"dikke peuh"zei Lesley die Avril kietelde op haar zwakke plek. "ik win echt zo hard van jou". Hij keek Avril aan en viel op haar. Maar toch bleef hij verder kietelen. "wat ga je nu doen denk je?". Hij grijnsde breed.
Ze keek hem aan toen hij bovenop haar lag en porde zachtjes in zijn zij. "Wat ik nu ga doen,euhm" Ze pitste hem zachtjes in zijn arm en grijnsde eventjes. Ze wou hem eraf duwen maar dat lukte niet echt.
"auw"zei Lesley terwijl hij van de pijn perongeluk zijn lippen de hare raakten. zelf werd hij zo rood als een tomaat en hij viel van Avril en de bank af. Hij krabbelde al snel overeind en hij keek naar Avril, afwachtend van wat ze zou zeggen.
Avril grijnsde tot ze zijn lippen op de hare voele. Ze werd zelf ook helemaal rood en ging recht zitten. Ze beet even op haar onderlip. "Euhm"was het enige wat ze kon uitbrengen tegen hem. Echt andere woorden wist ze nu niet echt.
"dat was niet mijn bedoeling, je weet dat in mijn arm nijpen slechte gevolgen kan hebben"zei lesley die voorzichtig weer op de bank ging zitten. Hij keek Avril voorzichtig aan, alsof hij elk moment geslagen kon worden.
Avril knikte maar en ging naast hem zitten. Ze wist niet echt wat ze nu eigenlijk moest doen of zeggen. Ze had gevoelens voor hem dat zou hij nu wel weten. Maar was dat ook wederzijds.
"arm tomaatje toch"zei Lesley die Avril weer een knuffel gaf. Hij sloot zijn ogen en legde zijn hoofd op haar schouder. Hij glimlachtte even en keek Avril daarna aan "is er wat?"
"Euhm nou ik,laten we zeggen,ik hou van je"zei ze zachtjes tegen hem. Ze beet even op haar lip en keek hem dan aan. "Leuk weer een nieuwe bijnaam,tomaatje"zei ze dom.
"als vriend als ik het goed begrijp niet?"zei Lesley rustig en zijn roodheid verdween langzaamaan. Hij keek Avril en zijn hart begon sneller te kloppen, het leek net alsof hij net de marathon had gelopen. zijn handen werden langzaamaan een beetje vochtig en hij zuchtte, dit was erg opvallend.
"Nou niet bepaald"zei ze tegen hem en werd wee knalrood. Ze trappelde met haar voeten op de grond. En toen deed ze iets wat ze zelf niet had verwacht. Ze gaf hem een kus op zijn lippen.
Lesley keek even geschrokken na de kus maar daarna wendde hij zijn blik af. Hij durfde zelf niet toegeven dat hij hetzelfde voelde. Hij zei niets meer en de kus bleef maar door zijn hoofd spoken. Hijzelf durfde niet terug te kussen, dat was zijn probleem.
Avril keek hem aan na de kus en zuchte. Ze stond op en liep naar de muur waar ze met de voorkant van haar hoofd ging tegen staan. Ze wou met haar vuisten tegen de muur slagen maar iets hield haar wel weer is tegen.
Lesley keek Avril aan en pakte haar vast zodra hij kon. Hij zette zich weer op de bank met Avril op zijn schoot "waarom doe je dat nou?". Hij drukte zachtjes zijn lippen in haar nek.
Avril keek hem aan. Waarom ze het deed wist ze het niet. Ze voelde zijn lippen in haar nek en glimlachte. Ze legde haar hand om zijn schouder heen en gaf hem een klein kusje op zijn wang.
"wat is er nou?"zei Lesley die Avril rustig aankeek. Hij zuchtte even en keek haar aan "waarom die plotse reactie?". Hij legde zijn hoofd op haar schouder.